(اردیبهشت ماه 98) دبیرکارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی در یازدهمین کنگره ملی مهندسی عمران در دانشگاه شیراز، عوامل موثر در ایجاد کم آبی را به چهار دسته فیزیکی مانند خشکی طبیعی، تغییرات آب و هوایی و ...، سازمانی و ضعف مدیریت، اقتصادی- اجتماعی و سیاسی تقسیم و سه دسته آخر را انسان‌ساخت عنوان کرد.

خانم زهرایی افزود: در برخی از دوره‌ها با پرآبی مواجه هستیم و در برخی دوره‌ها با کم‌آبی. ما توسعه کشاورزی و مصرف آب را با توجه به دوره‌های پر آبی صورت داده‌ایم؛ یعنی ظرفیت‌های تنظیم و تأمین آب بیش از حد ایجاد کرده‌ایم و انتظارات در بخش کشاورزی و مصرف را بالا برده‌ایم. نتیجه این می‌شود که در دوره‌های کم‌آبی نمی‌توانیم نیاز مصرفی در این حد توسعه را برآورده کنیم و اسم آن را کم‌آبی می‌گذاریم.

وی گفت: در زمان ناپایداری در منابع آب، راهکارهای تأمین آب بیشتر، مانند سدسازی و انتقال آب، منجر به کاهش مصرف نمی‌شوند. باید با راهکارهای عملیاتی آبیاری مدرن، بازچرخانی آب، بازار آب، افزایش بهره وری کشاورزی، مدیریت مشارکتی، واردات آب مجازی و تبادل آب بین بخش ها به سمت بازسازی اقتصادی برای سازگاری با کم‌آبی یا به عبارتی توسعه کم‌آب طلب برویم.